Pierwsze wyjazdy dziecka na kolonie – audycja z Trendy Radio z moim udziałem

Pierwsze wyjazdy dziecka na kolonię- czyli mini poradnik jak przygotować dziecko i siebie do wyjazdu oraz  jakie aspekty z psychologii dziecka są w tych przygotowaniach istotne.

Pierwsze wyjazdy na zielone szkoły, kolonie i obozy to duże przeżycie zarówno dla dzieci, jak i dla rodziców. Jak poznać, czy dziecko jest gotowe na taki wyjazd?

Wydaje się, że dziecko jest gotowe na taki wyjazd, kiedy widzimy, iż doskonale radzi sobie w kontaktach z rówieśnikami i nie są one dla niego trudnością rodzącą frustrację.

 Kolejnym wyznacznikiem jest bardzo ważna samodzielność- czyli umiejętności dziecka w podstawowym treningu czystości, a także radzenie sobie w sytuacjach stresowych wynikających np. z relacji w grupie. 

Co więcej- kolejny istotny czynnik, w dużej mierze zależny od postaw wychowawczych rodziców- to umiejętność dziecka w kwestii stosowania się do norm i zasad- bo przecież nie ma wyjazdów grupowych bez ściśle określonych reguł.

Podczas kolonii dzieci są w dużej mierze zdane na opiekę organizatorów. Jak wybrać odpowiedniego organizatora kolonii? Jakie kolonie wybierać?

Moim zdaniem musi być to osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje w kwestii opieki nad dziećmi. Sugeruję także, aby nie była to osoba zbyt młoda- wydaje się, że najodpowiedniej w takim wieku, aby dzieci mogły czuć względem niej respekt, a także – co wydaje się najistotniejsze- powinna budzić nasze – czyli rodziców- zaufanie. Zaś jeśli chodzi o kwestię samego wyjazdu- to najważniejsze jest, abyśmy nie wybierali kolonii  bez wiedzy i bez rozmowy z dzieckiem, bo to przecież ono- a nie my będzie brało w kolonii udział.

Z jakimi niepokojami może się zmierzyć dziecko podczas kolonii i jak z nimi można sobie poradzić?

Wydaje się, iż najczęstszym niepokojem z jakim może się zmierzyć dziecko podczas kolonii jest zazwyczaj lęk separacyjny, czyli taki który jest związany z sytuacją separacji od rodzica. Dotyczy to szczególnie pierwszych samodzielnych wyjazdów dziecka. Można sobie z nim poradzić odpowiednio wcześniej- poprzez rozmowy z dzieckiem na temat: po pierwsze- jego obaw, dotyczących takiego wyjazdu, po drugie- na temat jego wyobrażeń względem sytuacji trudnych, a także przez naukę samodzielności- tak aby dziecko w sytuacji braku rodzica potrafiło sobie radzić z podstawowymi sytuacjami społecznymi, np. poprosić opiekuna, czy o coś go zapytać.

Kiedy nie należy dziecka wysyłać na kolonie?

Myślę, iż są pewne objawy czy symptomy, które powinny rodzicom postawić wielki znak zapytania, zanim zdecydują się zapisać swoją pociechę na kolonię. Pierwsza sytuacja to taka, kiedy dziecko jest niesamodzielne- począwszy od podstawowych czynności dnia codziennego- takich jak jedzenie czy ubieranie się, a skończywszy na podstawowych umiejętnościach radzenia sobie w sytuacjach społecznych, grupowych- czyli np. umiejętności odnalezienia się w grupie rówieśniczej. 

Kolejna sytuacja ma miejsce wówczas kiedy dziecko jest nieodseparowane od rodziców- kiedy chodzi za nimi krok w krok, kiedy alienuje się w każdej grupie społecznej i kiedy nadal występują tendencje do funkcjonowania dziecka z wcześniejszej fazy rozwoju- np. dziecko w wieku szkolnym nadal śpi z mamą, czy też potrzebna jest obecność rodzica po to by mogło skorzystać z toalety samodzielnie.

Kolejna kwestia to nadmierny poziom lęku, dziecko reaguje lękiem na nowe sytuacje, czy nowe znajomości, zaś poziom tego lęku powoduje u dziecka frustracje i nieprzyjemne objawy somatyczne.

Dodam także, że sytuacje które opisałam nie tylko dyskwalifikują naszą pociechę jako kandydata na kolonię, ale także zdecydowanie wymagają interwencji psychologicznej zarówno względem dziecka, jak i rodzica.

Jakie symptomy wskazują na to, że dziecko nie czuje się dobrze podczas kolonii i jest potrzebna interwencja?

Mam wrażenie, że złe samopoczucie dziecka rodzicowi jest łatwo wychwycić, chociażby słysząc jego zmieniony, nadmiernie emocjonalny głos w słuchawce telefonu. Niemniej jednak powinny nas zastanowić takie zachowania jak: częste telefony, zgłaszanie przez dziecko faktu, iż nie może spać, czy nie może jeść, częsty płacz, opowieści o braku możliwości nawiązania kontaktu z innymi dziećmi, lub też zupełna blokada w opowiadaniu o tym jak się czuje oraz jak funkcjonuje w czasie kolonii. Warto wówczas skontaktować się z opiekunem, aby zweryfikować swoje lęki rodzicielskie- kolonia bowiem ma być dla dziecka formą rozrywki a nie frustracji.

Przed czym trzeba przestrzec dziecko wyjeżdżające na kolonię?

Przede wszystkim przed tak zwanym złym towarzystwem, przed używkami oraz przed nadmiernym zaufaniem względem osób obcych. Dodatkowo jednak, należy także dziecku uświadomić jak powinno zachować się w sytuacjach zagrożenia zdrowia oraz w sytuacjach niebezpiecznych. Warto zaznaczyć, że cokolwiek by się nie działo dziecko zawsze może- a nawet powinno nas poinformować. 

Jak rodzice maja przygotować się do wyjazdu dziecka?

Jeśli rodzice zastosują się już do wyżej omówionych przez nas zagadnień i uznają, iż ich pociecha jest odpowiednim i dobrze przygotowanym kandydatem do wyjazdu na kolonię, to sugeruję, aby zrezygnowali z nadmiernej opiekuńczości i pozwolili dziecku się cieszyć wyjazdem bez aktywowania swoich tendencji właśnie do nadmiernej opiekuńczości.

*warto zapoznać się z treścią audycji z działu psycholog dziecięcy krosno – radzi, aby uniknąć nieprzyjemnych sytuacji związanych z wyjazdem dziecka na kolonię